Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011

Μια κλασική ιστορία ενός παιδιού

Στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας ένας από τους προπονητές των ακαδημιών της Κάσα Πία είδε τον λιπόσαρκο μελαχρινό πιτσιρικά και τον ρώτησε τι θέλει να γίνει όταν μεγαλώσει...
«Ποδοσφαιριστής, κύριε, τι άλλο, αφού με βλέπετε εδώ;» του απάντησε ο μικρός, αλλά ο προπονητής τον προσγείωσε απότομα: «Με τη φάτσα που έχεις κι έτσι όπως σε κόβω, μου φαίνεται ότι θα γίνεις πυροσβέστης»!
Δέκα χρόνια αργότερα ξανασυναντήθηκαν τυχαία πάλι σε ένα γήπεδο. Ο μικρός είχε μεγαλώσει πια, είχε πάρει κιόλας μεταγραφή από την Κάσα Πία στη Βιτόρια Σετούμπαλ και με το που είδε τον προπονητή που του είχε κάνει πλάκα, τον πλησίασε και τον ρώτησε: «Γεια σας, κύριε. Για πείτε μου τώρα με τι μοιάζω; Με πυροσβέστη ή με ποδοσφαιριστή;».
Πέρασε άλλος ένας χρόνος από αυτήν τη συνάντηση και ο Ζοσέ Κάρλος Γκονσάλβεζ Ροντρίγκεζ, κατά κόσμον Ζέκα, δεν έγινε βεβαίως πυροσβέστης, αλλά... εμπρηστής! Το γκολ με το οποίο άνοιξε το σκορ στο χθεσινό ντέρμπι των «αιωνίων» ήταν αυτό που επέτρεψε στον Παναθηναϊκό να αποδράσει όρθιος από το Νέο Φάληρο, να μείνει πρώτος (και αήττητος επί οκτώ συναπτά ματς) στη βαθμολογία και να ξορκίσει τη δική του αφλογιστία!
Το 'ψαχνε per mare per terram εδώ και δυόμισι μήνες αυτό το γκολ o Πορτογάλος (που ξαναδίνει νόημα στη θέση του) εξτρέμ! Επί 641 λεπτά στο πρωτάθλημα της Super League ο Ζέκα τα είχε σχεδόν όλα, πλην αυτού: κλεψίματα, φάουλ, τελικές προσπάθειες, τρέξιμο πάνω κάτω, ασίγαστο πάθος και πολλές πινελιές ποδοσφαιρικής αξίας (με αποκορύφωμα το εκπάγλου καλλονής «σκάψιμο» της μπάλας στο ματς με τον Eργοτέλη, που έγινε όνομα γκρουπ στο Facebook), αλλά ένιωθε και το παραδεχόταν κιόλας... ημιτελής!
Ε, χθες εκπλήρωσε το απωθημένο του και ύστερα από επτά Σαββατοκύριακα μπόρεσε να κοιμηθεί ήσυχος! Ησυχος και προπάντων... αρτιμελής!
Στην ποδοσφαιρική ταυτότητα του (γεννημένου στις 31 Αυγούστου του 1988 στη Λισσαβώνα) ποδοσφαιριστή, εκτός από τη θέση, γράφεται και η υπόθεση: παίκτης του προπονητή, πολλώ δε μάλλον του Φερέιρα που τον μάζεψε από την κοινή πατρίδα τους και του έδωσε διεθνή υπόσταση. Α, οι φίλοι του Ζέκα λένε ότι με το βιολί που τραβάει λίαν συντόμως θα είναι και παίκτης του ομοσπονδιακού προπονητή, απορούν μάλιστα που ο Πάουλο Μπέντο δεν τον έχει φωνάξει ακόμα...
Παίκτης που χωράει άνετα και στο 4-4-2 και στο 4-3-3, ο Ζέκα είδε χθες τον Κουίνσι να υπερφαλαγγίζει τον Αβραάμ, κινήθηκε στην ίδια ευθεία και προωθούμενος ως trailer έστειλε την μπάλα στα δίχτυα του Ολυμπιακού, στη συνωμοσία του αριθμού 17: ο παίκτης με το Νο 17 σκόραρε στο 17ο λεπτό, απλώς την εστία του Ολυμπιακού την υπερασπίζεται πλέον ο Μέγερι και όχι ο Κοστάντσο, που επίσης φοράει το Νο 17!
Το γκολ του Ζέκα έγραψε τη μισή ιστορία του ντέρμπι των «αιωνίων», η άλλη μισή ήταν έργο Τζιμπούρ. Αλλά, διάβολε, τους χωρίζει ένα χάος: ο μεν Ράφικ πέτυχε το έβδομο γκολ του στο φετινό πρωτάθλημα, ο δε Ζέκα μόλις το πέμπτο σε ολόκληρη την πεντάχρονη επαγγελματική καριέρα του!
Ορφανός από πατέρα, ο Ζέκα έγινε από μικρός ο... βοηθός της μάνας του, ανέλαβε μάλιστα να συμμορφώνει και τον μεγαλύτερο αδερφό του, που ήταν επικηρυγμένος για τις αταξίες του στη γειτονιά τους. Μια κλασική ιστορία ενός παιδιού που βρήκε τη διέξοδό του στο ποδόσφαιρο και ακόμη κι όταν (το 2006) προωθήθηκε στην πρώτη ομάδα της Κάσα Πία δεν σταμάτησε να κάνει αυτό που τον γοήτευε: κάθε Κυριακή έκανε το ball boy στην ομάδα του, για να βιώνει τη συγκίνηση του αγώνα, αλλά και για έναν πολύ πιο πρακτικό λόγο...
Επειτα από κάθε ματς του έδιναν δυόμισι ευρώ και ένα σάντουιτς!
Tο ένα χιλιοστό του... Πελέ
Επεσε στην περίπτωση ο Ζέκα, διότι άνοιξε το λογαριασμό του στο ελληνικό πρωτάθλημα σε μια μέρα που είναι σημαδιακή για το παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Στις 19 Νοεμβρίου του 1969 ο Πελέ πέτυχε το 1.000ό γκολ στην καριέρα του, το περιβόητο (στη γλώσσα του ίδιου, αλλά και του Ζέκα) «o Milesimo». Αυτό το ιστορικό τέρμα ο μεγάλος Βραζιλιάνος σταρ το σημείωσε με πέναλτι στον αγώνα της Σάντος με τη Βάσκο Ντα Γκάμα στο «Μαρακανά». Σαράντα δύο χρόνια αργότερα ένας... παικτάκος, που ομιλεί την ίδια γλώσσα, σκόραρε σε ντέρμπι «αιωνίων» και ασφαλώς θα θυμάται για πάντα αυτή τη μέρα. Για τον Πελέ ήταν το χιλιοστό, για τον Ζέκα ήταν απλώς «o primeiro»!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υπάρχουν άνθρωποι χαρούμενοι με παράθυρα ανοιχτά & παντζούρια σηκωμένα

Δε θέλω άλλη μαυρίλα. Μπούχτισα από αυτήν. Την πήρα απλόχερα σε μεγάλες ποσότητες κι εγώ πάντα εκεί στο ίδιο σημείο βράχος. Πάντα στή...